یک روزی مثل هر روز، اما برای آخرین بار به کوچه رفتیم، بازی کردیم و به خانه بازگشتیم؛ و نمی‌دانستیم که دیگر هیچ‌وقت برای بازی به کوچه بازنخواهیم‌گشت…
با کمی تغییر
وبلاگ: rgon299.blog.ir
رادیویی برای اندیشیدن در سکوت
یک روزی مثل هر روز، اما برای آخرین بار به کوچه رفتیم، بازی کردیم و به خانه بازگشتیم؛ و نمی‌دانستیم که دیگر هیچ‌وقت برای بازی به کوچه بازنخواهیم‌گشت…
با کمی تغییر
وبلاگ: rgon299.blog.ir
خیلی غم‌باره، این یهویی بزرگ شدن همه‌مون… 🙁
منم نوشتم براش. برای نویسندش. نوشتم: دنیا روی سرم آوار شد!