شاه کلید
در را که می‌گشاید
حتی مجال تعارف نمی‌دهد…
-اشتباه آمده‌ای شاید!
در را می‌بندد
پنجره‌ها را
پرده‌ها را می‌کشد روی صورت ماه که می‌خندد بر من
پیش از آن‌که آخرین چراغ پذیرایی را
خاموش کند
شمعی می‌افروزد
در شمعدان شکسته
کنار عکس کودکی‌ام
حالا اثر انگشتانش را باید
پاک کند
از دستگیره‌ها
از درها
و هیچ سرنخی از خود
نمی‌گذارد بر جا
شمع را که بر می‌دارد
خانه تاریک می‌شود ناگاه
– مهدی مظفری ساوجی
سلام_ خوبی وبلاگ جالبی داری اگه دوست داشتی به وب لاگ من هم سر بزن.
___
سلام
$$
$$$$$$$$$$$$$$
____________$$
_____$$$
_____$$$
_____$$$
_____$$$
_____$$$
_____$$$____$$
_____$$$____$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
_________________________$$$$___$$
________________$$$$$$__________$$
__________________$$____________$$
________________________________$$
________________________________$$
________________________________$$
________________________________$$
یه سری بزن
وبلاگ زیبایی داری
سلام با سی دی قاصد عشق بروزیم به وبمون سر بزن
baranobad.blogfa.com